BERILMU, MEMAHAMI REALITI PAS DAN WALA': SUATU KEMESTIAN

Oleh : Ustaz Omar Mohamed

Allah berfirman di dalam Surah Yusuf ayat ke 108 yang bermaksud:

“Katakanlah ( wahai Muhammad ! ) inilah jalan agama ku, aku menyeru kepada beribadat kepada Allah dan mentaatinya dengan keterangan dan hujah yang nyata, begitu juga orang-orang yang mengikutiku, dan Maha Suci Allah, aku bukan daripada kalangan orang-orang yang mensyirikkan Allah.”

Satu perkara yang ingin saya petik daripada ayat yang mulia ini ialah, dakwah di jalan Allah mesti menggunakan ilmu dan hujah yang jelas. Perkataan ÈÕíÑÉ di dalam ayat ini turut dimaksudkan oleh ulama sebagai ilmu. Hujah dan keterangan yang benar, nyata dan jelas sudah pasti datangnya daripada ilmu yang benar.

Jelasnya, Allah Taala telah mengajar kepada RasulNya, agar sentiasa menggunakan ilmu sebagai bahan dakwah yang asas. Ini merupakan cara terbaik supaya dakwah tidak terseleweng dan tidak mencapai matlamat. Daripada ilmulah akan terhasil hujah yang mantap dan bernas.

Ilmu apakah yang dimaksudkan di sini? Sudah pasti ia bermakna ilmu agama, mengenali Allah dan Rasul, memahami ajaran Islam, suruhan dan larangan Allah dan lain-lain.

Seterusnya, ilmu pengetahuan lain turut tidak terkeluar daripada kehendak ayat ini. Apa sahaja ilmu yang diperlukan oleh seorang pendakwah, mesti diketahuinya sekadar termampu dan memadai untuk menjalankan urusan dakwah.

Dr Yusuf al Qaradhawi telah menjelaskan di dalam bukunya ËÞÇÝÉ ÇáÏÇÚíÉ tentang ilmu pengetahuan yang mesti dimiliki oleh para pendakwah. Selain beliau Almarhum Ustaz Said Hawwa turut menyebut topik yang sama dalam kitabnya ÌäÏ Çááå : ËÞÇÝÉ æ ÇÎáÇÞÇ . Sekadar menyebut beberapa rujukan yang boleh digunakan oleh para pendakwah.

Saya berminat untuk menyentuh apa yang dinyatakan oleh Dr Yusuf al Qaradhawi pada akhir tulisannya. Beliau menegaskan perkara yang sangat penting dan mesti diketahui oleh pendakwah dalam melaksanakan urusannya ialah pengetahuan tentang realiti yang berlaku, suasana yang wujud dan situasi terkini, yang terdapat di sekeliling pendakwah dan medannya.

Beliau menyebut lapan æÇÞÚ yang mesti diketahui. Maksudnya ialah suasana dan realiti semasa yang wujud.

Waqi’ A’lam Islami ( Dunia Islam )
Waqi’ kuasa besar dunia yang memusuhi Islam
Waqi’ agama-agama semasa
Waqi’ pemikiran politik terkini
Waqi’ gerakan Islam semasa
Waqi’ gerakan pemikiran yang menentang Islam
Waqi’ fahaman sesat yang dikaitkan dengan Islam
Waqi’ suasana setempat.

Seterusnya saya berminat untuk sama-sama kita fikirkan perkara terakhir yang disebut oleh beliau. Memahami realiti dan suasana setempat. Itulah medan yang menjadi sasaran dakwah kita.

Ini adalah satu seni dakwah yang sangat penting, khususnya bagi kita yang bergiat aktif atau pasif dalam PAS. Pandakwah ( baca: ahli PAS ) mesti mahir dengan suasana setempat dan apa yang berlaku di tempatnya.

Antara yang mesti diketahui ialah, bahasa penduduk setempat, corak pemikiran mereka, tahap kefahaman agama, adat resam, permasalahan yang sering berlaku dan perkara yang boleh memberi kesan kepada penduduk tersebut.

Sesiapa sahaja yang mempelajari agama ( baca : bahan dakwah ) di suatu tempat dan daripada suatu madrasah tertentu, sudah pasti akan terkesan dengan kedua-duanya. Penuntut ilmu di Timur Tengah akan terpengaruh dengan apa yang ada di sana, tidak banyak sedikit. Penuntut ilmu di India dan Pakistan, juga sama. Tidak kurang juga penuntut yang pulang dari Eropah atau Amerika Utara. Jika mereka semua berkumpul di dalam PAS, sudah tentu akan berlaku pelbagai perbezaan pandangan dan cita rasa.

Oleh sebab itulah, betapa pentingnya penekanan terhadap suasana setempat dan ia mesti berlaku di kalangan bakal penggiat aktiviti PAS.

Saya ingin menambah sedikit kepada apa yang dinyatakan oleh al Qaradhawi di atas. Sebagai ahli PAS yang akan pulang sebagai pendakwah, perkara paling penting yang mesti diketahui sebelum memulakan kerja dakwah ialah mengenali PAS. INI adalah kerana PAS bukan Ikhwan Muslimun, PAS bukan WAMY, PAS bukan Ikhwan A’lami, PAS bukan MISNA, PAS bukan HIZBI, PAS bukan PMRAM, PAS bukan IIIT, PAS bukan PKS, PAS bukan HAMAS dan PAS bukan IRC atau MISG. PAS adalah PAS. Ia berbeza daripada ABIM, JIM dan Tabligh.

Maka, menjadi tanggung jawab para pendakwah mengenali PAS melalui kepimpinan ulamanya, kerana para ulama lah yang memegang dasar dan halu tuju PAS sebagai gerakan Islam, melalui Majlis Syura Ulama. Dasar dan Hala Tujunya ( sebagai jamaah Islam ) pasti tidak akan berubah selama-lamanya. Seterusnya mengenali semua yang ada pada PAS, tahap pemikiran ahli, masalah dalaman dan luaran melibatkan parti, strategi dan pendekatan parti, budaya parti, serta apa sahaja yang boleh dikaitkan dengan batang tubuhnya.

Walau apa pun kekurangan yang ada pada PAS, adalah salah untuk kita menjauhinya atau menjauhkannya daripada perjuangan kita, lantas membentuk persekitaran baru, yang akhirnya terbentuk jamaah baru yang bermula dengan kosong. Bagaimana mungkin mewujudkan kesatuan ummah jika sejak awal lagi kita bersalah dengan membiarkan berbilang jamaah tanpa kesatuan wala’. Lantaran itulah berlakunya perbalahan dalam perkara remeh. Akhirnya ummah yang rugi, sedangkan kita daripada awal lagi enggan bersama ( demi kepentingan ummah ) kerana merasakan kumpulan yang sedia ada tidak betul.

Kita sepatutnya daripada awal lagi berada di bawah satu bumbung tetapi mengambil sikap untuk berasingan, kemudian setelah berlaku pergeseran, barulah beriya-iya meminta semua orang bersatu atas nama ummah? Apakah rugi kalau kita berada di bawah satu bumbung sejak awal lagi, dan pelbagaikan uslub kerja di bawahnya? Ibarat air yang turun dari awan yang sama, ada yang berperanan di sungai, ada yang di laut, ada di tasik, ada di terusan, namun semuanya akan merujuk kepada ‘ibu’ yang satu, iaitu awan itu sendiri.

Seterusnya, jika kita ahli PAS, jangan pula membawa masuk corak pemikiran dan trend jamaah lain. Ini akan menimbulkan pelbagai kesan negatif. Jika kita tidak mahu membawa gaya dan trend PAS, maka sepanjang perjuangan kita, jangan dikaitkan sama sekali dengan PAS.

Itulah antara apa yang ingin saya huraikan di sini. Untuk dikaitkan dengan ayat di awal tulisan ini, saya menyeru kita semua memahami Dakwah Islamiah sebagaimana ia difahami oleh pimpinan kita. Ketika membaca buku dakwah, perlu dikaitkan apa yang diistinbatkan itu ( pengajaran ) dengan corak perjalanan parti dan kehendak pimpinan. Ini kerana pimpinanlah yang dijadikan rujukan dalam hal ehwal dakwah dan tarbiah.

Akhirnya, sudah pasti akan wujud pertembungan pemikiran dalam PAS, jika memahami Dakwah Islamiah dari luar lingkungan parti dan tanpa disesuaikan semula, kemudian cuba menyerapkan kesemuanya, tanpa tapisan antara apa yang perlu dan boleh, dan apa yang tidak perlu, ke dalam parti. Malah lebih parah jika membawa agenda peribadi atau kelompok sendiri dalam parti, tanpa rasa wala’ kepada pimpinan sedia ada. Sekali lagi saya tegaskan, perlu meningkatkan ilmu agama, memahami apa itu PAS dan berwala’ untuk menjadi ahli yang baik.